ประวัติโรงเรียนโดยย่อ

โรงเรียนบ้านห้องข่าหนองเสือตาย  สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษายโสธร  เขต 1  ก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2466  เดิมเรียกว่า " โรงเรียนประชาบาลตำบลในเมือง 2 "  เป็นสาขาของโรงเรียนวัดกลาง  ตำบลในเมือง  อำเภอเมืองยโสธร  จังหวัดอุบลราชธานี  ต่อมาเมื่อวันที่ 4 มิถุนายน  พ.ศ.2466  รองอำมาตย์หลวงศักดิ์รัตนเขต  นายอำเภอเมืองยโสธร  ได้ประกาศให้เป็นเอกเทศถาวร  ชื่อ " โรงเรียนบ้านห้องข่า "  ทำการสอนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1  ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 2  ครั้งแรกมีนักเรียนทั้งหมด  99  คน  มีนายเต็ม  แสงพันธุ์  เป็นครูใหญ่คนแรก  โดยอาศัยศาลาการเปรียญวัดบ้านห้องข่าการเรียนการสอนดำเนินไปตามระเบียบกระทรวงศึกษาธิการ  การดำรงอยู่ของโรงเรียนได้อาศัยเงินศึกษาพลี  เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน  พ.ศ.2490  นายบุญชู  ดีหนองยาง  ครูใหญ่ในขณะนั้นได้ร่วมกับคณะครู  กรรมการศึกษาและประชาชนได้จัดหาที่ดินสำหรับก่อสร้างอาคารเรียน  และได้มีผู้มีจิตศรัทธาบริจาคที่ดิน  ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน  มีเนื้อที่ 9 ไร่ 3 งาน  เมื่อได้ที่ดินแล้วจึงวางโครงการหาเงินสร้างอาคารเรียน  เพราะงบประมาณของทางราชการไม่มี  การดำเนินการก่อสร้างอาคารเรียนยังไม่เสร็จดีพอ  ทางราชการมีคำสั่งย้ายนายบุญชู  ดีหนองยาง  ไปดำรงตำแหน่งใหม่ที่โรงเรียนบ้านสำราญ  และย้ายนายท่อน  พงษ์สนิท  มาดำรงตำแหน่งครูใหญ่แทน  จึงได้แต่งตั้งกรรมการศึกษาเพื่อจัดหาทุนในการจัดซื้อวัสดุก่อสร้างอาคารเรียน  ประกอบกับคณะครู  กรรมการศึกษาและประชาชนได้ร่วมมือกัน  คณะกรรมการศึกษามีมติให้เก็บเงินครอบครัวละ 25 บาท คณะครูคนละ 100 บาท  จึงได้ดำเนินการก่อสร้าง อาคารเรียน แบบ ป.1ซ. ขนาด กว้าง 9 เมตร  ยาว 18 เมตร  สิ้นเงินก่อสร้าง 22,ึ700.50 บาท (สองหมื่นสองพันเจ็ดร้อยบาทห้าสิบสตางค์)

ต่อมาในวันที่ 2 พฤษภาคม  พ.ศ.2492  ได้ย้ายสถานศึกษาจากศาลาการเปรียญวัดบ้านห้องข่ามาเรียนในสถานศึกษาที่เป็นปัจจุบันเป็นต้นมา  ปี พ.ศ. 2514  นายแวว  ณุวงษ์ศรี  ได้บริจาคที่ดินซึ่งอยู่ทางทิศเหนือให้อีกจำนวน 1 ไร่ 3 งาน  ปัจจุบันนี้โรงเรียนบ้านห้องข่ามีที่ดินทั้งหมด 11 ไร่ 2 งาน  มีหมู่บ้านในเขตบริการ 3 หมู่บ้าน  คือ  บ้านห้องข่า หมู่ 3, 14  และบ้านหนองเสือตาย หมู่ 7 

ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2537  คณะกรรมการศึกษาได้มีมติเห็นชอบให้มีการเปลี่ยนชื่อของโรงเรียนใหม่  เป็น  " โรงเรียนบ้านห้องข่าหนองเสือตาย "